حتما شنيدين كه قراره دوشنبه لوران فابيوس وزير خارجه فرانسه به ايران برود داشتم به اين فكر ميكردم كه بازديد از ايران يك كارت سفيد براي اعدامها خواهد بود مگر اينكه لوران فابيوس در مورد اين نقض ها نيز قاطع باشد و در زمينه سفر رفتن لوران فابيوس مطالب زيادي هست كه حتما خوندين يك مطلبي رو خوندم كه اين سفر را از جنبه اقتصادي بررسي كرده بود كه به نظرم جالب بود و نوشته بود
به‌رغم ابراز خوش‌بینی باند رفسنجانی- روحانی و رسانه‌های مربوطه در مورد تاثیر مثبت توافقنامه اتمي وین بر اقتصاد درهم شکسته رژیم، و در حالی که هنوز مرکب بیانیه وین خشک نشده است، مهره‌ها و رسانه‌ها از هر دو باند رژیم، این مسأله را فضاسازی دانسته و آن را به چالش می‌کشند.
حرف آنها این است که در صورت لغو تحریمها و ورود سرمایه‌های خارجی، سرمایه‌گذاریها در مؤسسات تولیدی و اشتغال‌زا صورت نمی‌گیرد.
زیرا سرمایه‌گذاران خارجی رغبت دارند در زمینه‌هایی سرمایه‌گذاری کنند که سرمایه آنها زود بازده باشد، یعنی این‌که با کمترین هزینه به سود بادآورده در کوتاه مدت برسند.
بنابراین، این سرمایه‌ها وقتی وارد کشور شوند عمدتاً در حوزه نفت و گاز و در زمینه خودرو سازی و کالاهای مصرفی به‌کار گرفته می‌شوند، و سرمایه‌گذاری در زمینه راه افتادن چرخ کارخانه‌ها و مؤسسات تولیدی و اشتغال‌زایی بیشتر کارگران ایرانی صورت نمی‌گیرد. زیرا کشورهای خارجی بیشتر به‌دنبال صادرات خود به ایران هستند.
روزنامه جوان1مرداد94 در مورد سفر آینده لوران فابیوس وزیرخارجه فرانسه به تهران می‌نویسد: ”وزیر امور خارجه فرانسه به همراه هیأتی 100نفره چمدان خود را برای سفر به ایران بسته تا با سفر هفته بعد خود انحصار مجدد بازار خودرو را تضمین کند و در عین‌حال سهم خود را از صنعت نفت و گاز و صنعت هواپیمایی ایران بگیرد“.
نتیجه‌گیری این روزنامه حکومتی از سفر مقامات غربی به ایران و سرمایه‌گذاری توسط کشورهای غربی چنین است: ”در واقع آنچه می‌توان از میان اظهارات و تحلیل‌های رسانه‌یی آنها استنباط کرد، این است که غربی‌ها به‌دنبال مواد اولیه ارزان قیمت در قالب عقد قراردادهای بلندمدت و احیاناً مشارکتی هستند و در دیگر سو به‌دنبال بازار مصرفی برای کالاهایشان هستند
بنابراین با این وضعیت واضح است که در آینده نیز از رفع تحریمها نصیبی عاید مردم ایران نخواهد شد. بلکه نتیجه کار تنها پرشدن کیسه گشاد سرمایه‌داران خارجی و سران و مهره‌های رژیم خواهد بود.
واقعیت این است که وقتی خانه نظام ولایت‌فقیه از پای بست ویران است و ساختار اقتصاد کلان رژیم، به جای سوار بودن روی تولید، بر تجارت و واردات و طبعاً غارت و چپاول اموال مردم سوار است، طبیعی است که هر کار هم که بشود بازده آن جز بدبختی و سیه روزی برای ایران و ایرانی نیست، بنابراین راه‌حل در نفی کامل این نظام سیاسی فاسد و سرکوبگر است. مساله‌ای که هدف مردم و مقاومت مردم ایران است.
0 comments:
Post a Comment