جنايتهايي
كه آخوندها به نام دين و خدا و قرآن پيش مي برند در هيچ كجاي قرآن ثبت نشده
اين هم يك
نمونه كامل و جامع از يك آيه در رابطه با ارزش و بهاي جان انسان، اين آيه به
تنهايي ”اعدام ”رو زير علامت سوال مي بره
چیزی که تحت نام تئوری «حاکم قاهر و غلبه کننده» مطرح می‌باشد،
یک انحراف کامل از اصول اسلامی است، زیرا وقتی اصول و مرز سرخهای اسلام را بررسی
می‌کنیم، می‌بینیم آدم کشی از مهمترین مرزسرخهای اسلام، یعنی از گناهان کبیره می‌باشد.
قرآن می‌گوید«من قتل نفسًا بغیر نفسٍ أو فسادٍ فی‌الأرض فکأنّما قتل النّاس جمیعًا
و من أحیاها فکأنّما أحیا النّاس جمیعًا ولقد جاء تهم رسلنا بالبیّنات ثمّ إنّ
کثیرًا مّنهم بعد ذلک فی‌الأرض لمسرفون {المائدة/32}
جان انسان مطابق این تعریف، حرمت انسان است، یعنی نباید به آن نزدیک شد. نزدیک شدن به آن به‌معنی جنایت بزرگ علیه بشریت است. زیرا به تعبیر قرآن کشتن یک نفر یعنی انگار همه را می‌کشد. این امر بیانگر اهمیت وجود یک انسان در اسلام می‌باشد و حصار بسیار قوی برای حفاظت از هر انسانی است. این حرمت، مربوط به کشتن یک مسلمان نیست، بلکه این تعریف در بر گیرنده‌ی هر انسانی با هر عقیده و مرام می‌باشد و این آیه برای همه انسانهاست. یعنی وقتی تجاوز به حقوق دیگران به سطح و درجه کشتن یک فرد می‌رسد، انگار که آن جنایتکار، همه‌ی انسانها را می‌کشد. در مورد حرام بودن کشتن مسلمان آیه دیگری وجود دارد که بسیار شدید است و خدا خودش را طرف حساب کشندگان مسلمان می‌داند:
»ومن یقتل مؤمنًا مّتعمّدًا فجزآؤه جهنّم خالدًا فیها و غضب اللّه علیه ولعنه وأعدّ له عذابًا عظیمًا» {النساء/93}
{هرکس یک مؤمن را عامدانه بکشد، سزای او جهنم است که در آن همیشگی می‌ماند و خدا بر او غضب می‌کند و بر او لعنت می‌کند و برای او عذاب بزرگی آمده کرده است}
ملاحظه می‌کنید که کشتن یک مسلمان خشم خدا را به جایی می‌رساند که مطلقاً هیچ راه گریزی برای این شقاوت پیشگان نمی‌گذارد.
حضرت محمد هم در آخرین حج خود در مکه (حجه الوداع) در روز عرفه، که بیش از صدهزار تن جمع شده بودند، بالای یک بلندی رفت و به ربیعه ابن امیة گفت، هر چه می‌گویم تکرار کن تا همه کلام مرا بشنوند. سپس گفت «ای مردم این چه ماهی است؟«
جواب دادند «ماه حرام». رسول خدا گفت «تا روز قیامت، خداوند خونهایتان و اموالتان را مثل این ماه حرام کرده است«.
سپس سؤال کرد «امروز چه روزی است؟» گفتند «روز حج اکبر». رسول خدا گفت »خداوند خونهایتان و اموالتان را هم‌چون حرمت این روز، بر شما حرام کرده است«.
در 6 کتاب مرجع اهل سنت حدیثی از پیامبر اسلام نقل کرده‌اند که گفت «بعد از من با زدن گردنهای همدیگر، کافر نشوید و به گذشته باز نگردید«
ملاحظه می‌کنید مهمترین چیزی که رسول خدا نهی کرده و حرام دانسته و تکرار کرده کشتن مسلمان است.
جان انسان مطابق این تعریف، حرمت انسان است، یعنی نباید به آن نزدیک شد. نزدیک شدن به آن به‌معنی جنایت بزرگ علیه بشریت است. زیرا به تعبیر قرآن کشتن یک نفر یعنی انگار همه را می‌کشد. این امر بیانگر اهمیت وجود یک انسان در اسلام می‌باشد و حصار بسیار قوی برای حفاظت از هر انسانی است. این حرمت، مربوط به کشتن یک مسلمان نیست، بلکه این تعریف در بر گیرنده‌ی هر انسانی با هر عقیده و مرام می‌باشد و این آیه برای همه انسانهاست. یعنی وقتی تجاوز به حقوق دیگران به سطح و درجه کشتن یک فرد می‌رسد، انگار که آن جنایتکار، همه‌ی انسانها را می‌کشد. در مورد حرام بودن کشتن مسلمان آیه دیگری وجود دارد که بسیار شدید است و خدا خودش را طرف حساب کشندگان مسلمان می‌داند:
»ومن یقتل مؤمنًا مّتعمّدًا فجزآؤه جهنّم خالدًا فیها و غضب اللّه علیه ولعنه وأعدّ له عذابًا عظیمًا» {النساء/93}
{هرکس یک مؤمن را عامدانه بکشد، سزای او جهنم است که در آن همیشگی می‌ماند و خدا بر او غضب می‌کند و بر او لعنت می‌کند و برای او عذاب بزرگی آمده کرده است}
ملاحظه می‌کنید که کشتن یک مسلمان خشم خدا را به جایی می‌رساند که مطلقاً هیچ راه گریزی برای این شقاوت پیشگان نمی‌گذارد.
حضرت محمد هم در آخرین حج خود در مکه (حجه الوداع) در روز عرفه، که بیش از صدهزار تن جمع شده بودند، بالای یک بلندی رفت و به ربیعه ابن امیة گفت، هر چه می‌گویم تکرار کن تا همه کلام مرا بشنوند. سپس گفت «ای مردم این چه ماهی است؟«
جواب دادند «ماه حرام». رسول خدا گفت «تا روز قیامت، خداوند خونهایتان و اموالتان را مثل این ماه حرام کرده است«.
سپس سؤال کرد «امروز چه روزی است؟» گفتند «روز حج اکبر». رسول خدا گفت »خداوند خونهایتان و اموالتان را هم‌چون حرمت این روز، بر شما حرام کرده است«.
در 6 کتاب مرجع اهل سنت حدیثی از پیامبر اسلام نقل کرده‌اند که گفت «بعد از من با زدن گردنهای همدیگر، کافر نشوید و به گذشته باز نگردید«
ملاحظه می‌کنید مهمترین چیزی که رسول خدا نهی کرده و حرام دانسته و تکرار کرده کشتن مسلمان است.
0 comments:
Post a Comment